Yanimdaki tepside ha§lanmi§ piring ve gok fena kokan kuru balik vardi. Butun yeme bundan ibaretti, fakat ben hepsini i§tahla yedim. Ben yerken Tommy gozlerini falta§i üzere agmi§, hayretle bana bakiyordu.
Tanrı kahretsin! Baştan onemsemeye ba§ladilar kendilerini. ikinci sinif gazetecilerden duyduklari ug guncel fikrayla Cumhurba§kani ya da siyasal vurgun liderlerine ili§garaz birkag dedim-dediyi anlatirlarsa birbirlerine, bir §eye katkilari olabilir saniyorlar. Avutuyorlar kendilerini. Oyle ya, kimbilir, bakarsin yarin baştan devlet diyerek bir §ey olursa, yani gergek demokratik mevki dedikleri cinsten bir mutluluk, di§i mi, kişi mi her her neyse i§te, boyle bir mutluluk olursa, her §eyi ona teslim yazar tekrar vicdan sizilarindan kurtulurlar.
Bunlari birlikte dedim. Sava§tim dogrusu. Oysa ben sava§ gonullusu olmamaya bir su hüküm vermemi§ miydim? Buyuklerimin daima oflaz du§lerle yatip kotu sabahlarla kalktiklarini gore gore, kiz sen uyurken de bunal, uyaninca henüz azca bunalmi§ olursun, diyerek ogutler verirdim kendime.
“Yalnizligi goguslemek herkesin kolaylık ba§arabilecegi bir i§ degil Ay§en,†demi§ti Omer abi. O gun.
Karanlik merdivenlerden tokezleyerek kagtim. Sokak boyu Aysel halami suglayabilecegim bir yigin §ey aradim. Kolejdeyken ben, bana dogum gunlerimde armaganlar getirmemi§ olmasina kirildigimdan gayri higbir §ey bulamadim.
Arkada§larimla birer gocukla süje§ur gibi laf§masindan hem ho§nutum, hem degilim. bloga git §imdi Omer abi de du§ecek onlarin gozunden. §imdi Zehra da, Ugur da ba§layacaklar: Birak o deklarasyon devrimcisini!
Kalkinan memleketimizin ulusal temeline yeni bloga git bir harg geçmek uzere kizimiz Ay§en’le oglumuz Ercan’in -yoksa Ertan miydi?- Anadolu Kulubu’nde yapilacak olan nikah ve dugun toreninde sizleri bile aralarinda gormekten saadet duyarlar.
Sozumu bitirememi§tim. Zehra kaplan kabil, gozleri gakmak gakmak, nerdeyse agzinda tukrugu kabararak husus§tu benimle:
Ugunun igeri alindiginin haftasina, tığ bile Gul’le gozaltina omuz omuza goturuldugumuz mevsim, her §ey ne derece daha iyiydi.
“Ben bile zaten seni aramaya gikmi§tim. Boyle ırak durma canim, boyle ayriksilik ika gozunu seveyim. Gel kari§ aramiza dosta du§mana kar§i... Sen ihtimal bilmezsin seni nasil sevdigimi. Ben seni, bizim direnim zihin Aysel’den müterakki sevmi§imdir iman olsun.
O Dortyol agzinda Yildiz’siz kalinca Ali Maharetli’nin yanina ko§mayi du§unmu§ muydum acaba? Bilemiyorum. Guvensizlik, ku§ku tohumunu igimde nice gogaltmaya yeltensem, Yildiz’in arkasindan ko§up “ne olabilir berenarı elan kal,†dememek igin gug tutuyordum kendimi.
“Dur bakalim, beni hala yaki§ikli bulmandan oturu ne derece sevindigimi gostermek igin ikimize birer igki henüz geti....â€
Almayacagim. Her §eyden birden kopmanin pek hafif olmadigini goruyorsun degil mi Tezel? Bir yere girince, en azindan ustune ba§ina oranin kokusunun sinecegini?
Yolun sagindaki hiç katli, bahgeli aşiyan gozlerime tanidik geliyor. Tam boyle bir lüp kar§isinda durmu§tuk. Dort katli falan bir yapiydi.